Atlar II (Rüzgar ve Atlılar)

dört nala koşan
atların
yarattığı rüzgar
evinleşmemiş yeşil başaklarla oynaşan,
deli bir rüzgar gibi
etrafı yalayan
yolları tozutan
kuyruğu kendi rüzgarında savrulan
siyah yeleli, atlar
alev rengi atların yaratığı rüzgara esir
delikanlı gür saçlar

ve genç süvarileri
açık bağırlarından gömleklerine dolan
tenlerini yalayan
terlerini
serinleten
kendilerinin yarattığı rüzgar
cana can katar

ve onları
dipdiri tutan
umutlarını kamçılyan
dört nala, koşturan
alev rengi atlar
coşturur coşar

dörtnala koşar
tozu dumana katar
siyah yeleli
toz kuyruklu
kuyruğu düğülü
alev rengi atlar

çoktan kıyıya yanaşmış
belik belik örülü saçları
şarpısını taşmış
köyün yetişkin kızları
yüreklerinde yeni sevdaların
kıpırtıları
gözleri ışıltılı
düğünler,
nişanlar
harman sonuna
bırakılmış

evip kıyıya yanaşmış
kancık eşşekli
öteki yolcular
vaktiyle yarışmış
oğlu-kızı olanlar
bir soluk-soluğa
dolu-dizgin atlar
sanki ölümüne yarış

savrulan yeleler kuyruklar
delikanlı saçlar
açılmış kollar
toz-dumana aç yollar
ve tozu dumana katan atlar
çoktan yol kenarlarına yanaşılmış
ve o günlerin
o atların,
o yarışların
o yaşların hazzına varılmış

hayat
ekerken,
biçerken,
atlı-eşekli-yaya
harmanda
değirmende
dibek döğerken
ekmek ederken
kirman döndürürken
yaşanılmış
çocuk büyütürken
farkına varılmamış
ömürler
yaşlanılmış.