Atları vardı
Safkan
Dört nala koşan
Bir de çiftliği İzmir’de
ve alabildiğine uzanan…
Atları safkan,
Meşin-kaşmir eğerli
ve her biri çalışanlaından daha değerli…
Öyle ki birgün,
Yelelerini döküyordu biri atlarından
ve özel uçakla gitti baytar
ve bir uzman Binicilik Federasyonu’ndan…
Meşin-kaşmir eğeri esergemedi atlarından
Ve her biri dha değerliydi çalışanlarından…
Öye ki, bir gün dişi ağrıyan
Ve tıpkı diğerleri gibi sigortası olmayan
Ve ağrıdan duramayan bir çalışan
ve tedavisi için namerde oldu muhtaç elpençe divan
ve Zeki duydu hiç utanmadan
ve ‘Boşver’ dedi yayınlayacaktı ilanını bedavadan…
Atları vardı,
Meşin-kaşmir eğerli
Safkan
Ve her biri daha değerli haklarını sömürdüğü çalışanlarından…
Öyle ki, bir gün
‘Atlara yatırdım, yok’ dedi ‘Param’
ve çalışanlarını maaşsız bıraktı bir mübarek bayram…
Atları vradı, safkan
ve iyi cins
ve meşin-kaşmir eğerli
ve her biri haklarını sömürdüğü çalışanlarından daha değerli
ve hal böyleyken tıpkı bir at pisliği gibi
ve samanlı
ve pis kokuyordu muhafazakarlığı
ve milliyetçiliği…
Kayıt Tarihi : 4.9.2018 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
........ Bu şiir, yıllarca başta kanser hastası ve muhtaçları çalıştırıp sigortalarını yatırmayan, Ankara’da gazetesini şahlandımasna kağmen, sigortasını yatırmadığı muhabirine, haklarını ve tazminatını ödemeden sokakta bırakan sözde miliyetçi ve muhafazakar bir gazte patronuna ithafen yazılmıştır…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!