Atlantis Şiiri - Utku Demir

Kayıplardaki Atlantisti bir zamanlar
Romantiklerin hayalperestlerin Eldoradosu
Hep suyun altında kaldı yıllarca
Batık kentleriyle sessizce kol kola
Hazineleri saklarken dünyanın çıkarından
Kimselere göstermedi kalbindeki yanardağı

Adasında kalan denizkızını
Farklı algıladı diğer ziyaretçilerinden
Heyecanlandı kalbi tek tek atmak yerine
Sayılamaz hale geldi bozuk ritmi
Depremler, fırtınalar, volkanlar
Sonunda kopardı bağlarını simadan
Terk etti yıllarca ona emek veren denizleri
İstisnasız açtı bütün kapılarını güvenerek

Çam ağaçlarının altında yoruluna kadar dönülen gün
Kimileri için sadece basit iki kelime olan sözler
Mutluluk için sonsuza kadar yeterliyken
Bir kentin kendini adayışının başlangıcıydı
Sebepsiz olan bu hisler...

Hayaller kayboldu Atlantis ele geçtiğinde
Sahip olmak O'nda da düşürdü değeri
Ne var ki:
Göremez oldu Eldorado'yu
Bulanıklaşan gönlü yansırken gözlerine
Çekip gitti mutlu mutsuz bilinmez diyarlara
Koştu karmaşada ne aradığını bilmeden
Şimdilerde sürüklenir peşinden sözler iterken
Bilmez ki aradığı Atlantis kayıptır O'nun içinde