Atkım ve Ben Şiiri - Kaan Burkay

Hala o atkıyı takıyorum.
Mevsin ne olursa olsun boynumda asılı,
Geçmişimden bir parça taşır gibi
Sen gittiğinden beri o kaldı yanımda
Yeri geldi gözyaşımla ıslandı,yeri geldi soğuktan korudu beni.

Hala o atkıyı takıyorum.
Bir çok şey canlandırıyor gözümde,
Yünleri ve şişleri alıp geldiğin o gün,
Yanlış örüp tekrar tekrar çözüşün,
Sıkılmadan inatla benim için birşey yapmak isteyişin,
Ve bittiğinde yüzündeki o tatlı gülümseyişin.
Hepsini görebiliyorum atkıma sarılıp ağlarken.

Hala o atkıyı takıyorum.
Çünkü sen kokuyorsun ilmek ilmek,
Çünkü ben saklanıyorum tüm alanlardan olacaklardan,
Korkularıma bir kalkan oluyor boynumu sarışı,
İşte bu yüzden çıkaramıyorum,
Bu yüzden sadece ona sarılıyorum...