Atkı Şiiri - Korkmaz Bey

Uzaklaştım
Denizimizin neminden,
yaslaştığımız banklardan,
İsmimizin baş harflerine uydurduğumuz yıldızlardan,
Köşemizi mesken tutmuş gevrekçiden
Ve
Nihayetinde
"Artık olmuyor!" dediğin
Yaşamanın bile başarı sayılabileceği
şu günlerde
Sensiz yaşamanın cehennemi olacak şehrimizden.
Bana bıraktığın her şeyi
geride bırakarak
Ördüğün atkımı sararak boynuma sadece
Seni, sensiz yaşamak nedir bilmeyeceğin bir yerlerde
Vazgeçmiş gibi ama vazgeçememiş biri olarak yaşıyorum
Buna yaşamak denirse...

Adın geçmese de tadın geçiyor
boğazımdan
Kokunu unutsam da
hissettirdikleri burnumda
Hüznümü; yok saydıkça daha da büyüyor!
En iyi bildiğim işi yapıyorum sonra:
Özlemeyi!
Atkın hâlâ boynumda.

Senden başkasına verecek kalp de kalmamış bende.
Geleyim desem,
Her hücrene misafir olayım istesem
Biliyorum
Soluverecek umut çiçeklerim.