Beyazlarla örtünmüş yalnız yaşamımda,
hasret kokusu sardı bedenimi…
Özlenen kokular vardır,
birde özlemle özlenen hasret kokuları…
Tutundum atkıya, doldurdu yüreğimi.
Ateşler içinde bile olsam,
atkıdan ayrılmak istemiyor hasret dolu bedenim.
Kokusu öylesine sinmiş ki içine, gözlerim doluyor.
Atkı mendilim oluyor bu sefer,
gözlerimi saklıyor sonsuz geçmişinde.
Atkı sihirli halım oluyor, köprü oluyor geçen zamanın arasına.
Tek atkı, iki yürek sarıldığımız anlara…
Atkı çatısı altındaki öpüşler, hıçkırıklar…
İçime çekiyorum her zerresini özleminin,
hava misali yaşatıyor yorgun bedenimi.
Beyazlarla örtünmüş yaşam korkutmuyor.
Kayıt Tarihi : 4.1.2008 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)