Atkaracalar'la Hasbıhal

Yazların yakar kavurur, kışların çok haşin,
Ne kışına dayanılır, ne çekilir işin,
Bak söylüyorum içimdekini peşin peşin!
Sakın bana gücenme anlayana sözlerim!

Eteklerin ayazdır, tepelerin buz tutar.
Baharına güvenmem senin, anında satar.
Çile yüklü trenlerin dizilmiş katar katar;
Yüreğimin dehlizlerine kahır taşırlar.

Tarihin derinliklerinde gizlidir mazin,
Unutma ki senin güzelliklerin bile hazin,
Ne çamurun tükenir senin, ne de tozun,
Sana değil serzenişim, senin yokluğuna.

Zaman zaman düşünürüm, halime şaşarım,
İki elim kanda olsa çağrına koşarım,
Seni anar, an be an yüreğimde yaşarım,
Her Allah’ın günü hasretinle gurbet elde...

Birazcık ayrı kalsam özlemlerim depreşir,
Adın aklıma düşer, hasretim nöbetleşir,
Sevdalarım senden uzaklaştıkça netleşir.
Yangının düştü içime kime dert yanayım?

Ey güzel Atkaracalar, evliyalar yurdu!
Sen hâlâ kulaklarını tıka, âlem duydu,
Söyleme sakın bana bu lafların çok koydu.
Özlemim sana, sitemim sana, anlasana...

17.12.2004/Ankara