Ellerim kırılsaydı onmayacak biçimde
Yazmasaydım ah keşke her ne varsa içimde
Nasıl olsa mektubum hala zarfın içinde
Darılacak değilim, atıver çöpe gitsin
Hak ettim mi bilemem uğradığım zulümü
Dayanmaya gücüm yok, özler oldum ölümü
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Çöpe atıvermekle değişecek olan nedir ki ...
Hangi yaşanmışlık silindiği sayfayı güneşe tuttuğumuz zaman göstermezki kendini ...
Kutluyorum sayın Mücella Pakdemir ...,
Şiiriniz ; şiir olarak güzel, uyumlu ve anlam bütünlüğü tam...
Yüreğinize sağlık olsun...
Bu şiir ile ilgili 121 tane yorum bulunmakta