Atışma peygamber sevgisi Şiiri - Adem Ar ...

Ölsen bile kalpte,her an yaşarsın,
Ahlâkın Kur’an’dır,örnek almalı,
Bente sığmaz nurun,coşmuş taşarsın,
Rasulü,insanlık,önder bilmeli.---Adem Armağan

Biz kalu bela’dan beli demişiz
Herkes bu sözünde sadık durmalı
O minval üzere hayat bulmuşuz
Öyle Hakkın huzuruna varmalı...Enver Gürkan

Yaşım otuz idi,gelmiştim sana,
Şefaat edersin,inşallah bana,
Kıymetin bilenler,aşkınla yana!
Medinede yatar,herkes gelmeli..-Adem Armağan

Gördüm ki dünyada O sevilen var
Ben de ettim seni yüreğimde yar
Dolaştırdı aşkın diyar be diyar
Sadıksam bu aşkım yürek delmeli...Nuri Baş.

Seni methedemez ne söz ne kelam
Çağlar ötesinden yollarım selam
Meğer bir kokunu uzaktan alam
Bu gözler yaşlarla elbet dolmalı...Nuri Baş.

Şeref buldu güller senin teninle
Şenlendi kainat nurlu elinle
Nasıl överim ki aciz dilimle
O güller yolunda varıp solmalı...Nuri Baş.

yoluna binlerce can olsun feda
Yakar da bağrımı zatından cüda
Çağır ey Resul’üm gelsin bu geda
Dönmesin geriye varan kalmalı...Nuri Baş.

Gül yüzünü görsem,mesrurdum yani,
Ravzada ziyaret,etmiştim seni,
İnşallah mahşerde,tanırsın beni,
Giden varsa ona,selam salmalı.--Adem Armağan.

Dü cihanda sultan ferman ondadır
Dertlerin ilacı derman ondadır
Arif gönüllere bürhan ondadır
Gönülleri O’nun aşkı dilmeli...Nuri Baş.

Muhammede aşık,olanlar anar,
Cahiliyye devri,her yerim kanar,
Onu candan seven,yürekler yanar,
ona kavuşmadan,nasıl gülmeli? -Adem Armağan

Rüyada göreyim,göster Allahım,
Kul Armağan der ki; sensin penahım,
Ey Rasul geleyim,bitsin bu ahım,
Göz yaşım akıyor,nasıl silmeli.--Adem Armağan.

Görmeden Nebi’yi olur mu gülmek?
Tek sevgili diye Resul’ü bilmek
Varıp o can ile canda can olmak
Yetmez ki yolunda gidip ölmeli... Nuri Baş

Bir kemter kulum ki varayım sana
Sen şefaat eyle ey resul bana
Yolunda can verip yana yakara
Bu Nuri saçların söküp yolmalı...Nuri Baş..

Candan çok sevmişim,yolu yolumdur,
Başka çarem yoktur,tutar dalımdır,
Adem Armağan'ım,bizar dilimdir,
Salatü selamla,namaz kılmalı.--Adem Armağan.

Güller sultanına salâvat çeken
Şefaat ya Resul diye diz çöken
Kabr-i Saadette gözyaşı döken
Ehl-i sünnet kalbi mesrur olmalı.....Mücella Pakdemir

Dü cihanda sultan ferman ondadır
Dertlerin ilacı derman ondadır
Arif gönüllere bürhan ondadır
Gönülleri O'nun aşkı dilmeli...Nuri Baş.