Sükuti kardeşim,şükür görüştük,
Yolcu idim mâlum,sohbet az oldu,
Yıllar önce şiir yazıp güreştik,
Vaktim geldi ortam tuzla buz oldu....Adem Armağan
Selamın alınca, koşarak geldim,
İnan hocam, dere tepe düz oldu,
Ben dostu kendime ganimet bildim
Şükür üç beş değil, doksan yüz oldu.....Sükuti Noksani
Ahde vefa eden, dosta sevgim var,
Muhabbet yok ise,dünyan olur dar,
Sözü,özü bir'se,kollarınla sar,
Dosta kavuşunca gülen yüz oldu......Adem Armağan
Dost yerine başka birin koymadım
Verdiğim ikrârdan geri caymadım
Ehli irfanlara asla doymadım
Her bir sözü ilham oldu haz oldu....Sükuti Noksani
Kul Armağan, Bursa iline vardım,
Lokman Sis,Sükuti,Ömer'i gördüm,
Kollar ile dostu bağrıma sardım,
Bir de Ayhan vardı,tatlı söz oldu.-Adem Armağan
Sükûti içimde derindir yaram
Dostun muhabbeti yaraya çarem
Sen kolunla bende kalbimle saram
Sadakatin gönüllerde iz oldu.-Sükuti Noksani
Kayıt Tarihi : 25.9.2014 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!