Ulu yezdan ikra ile başladı,
Sultanın aşkına geldim kapına.
Ebu Bekir ciğerimi haşladı,
Sıddık'ın hatrına geldim kapına. Babacan
O büyük günahı işleyen benem,
Ruhumu yüz yerden şişleyen benem,
Ya Tevvab(c.c.) kapanır şimdi bu çenem,
Dilim bağlanmadan geldim kapına. Yıkık Kentli
Emr-i vaki oldu,halkoldu cihan,
Çünkü emretmişti Hazreti Rahman,
Hak tecelli edip gelmeden son an,
Ya Rab tevbe dedim geldim kapına. Babacan
Dünyama son vermek isteyen kendim,
Dünyası üstüne yıkılan bendim,
Toprağın üstünde yatılı sandım,
Altına girmeden geldim kapına. Yıkık Kentli
Tuu dedim kendime nasıl insanım?
Hak için derinden sızmamış kanım,
Ya Ber(c.c.) son nefeste sanki volkanım,
Kendime küllendim,geldim kapına. Yıkık Kentli
(22.03.07)
Mustafa ArpaKayıt Tarihi : 3.6.2009 14:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Arpa](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/03/atisma-geldim-kapina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!