Atışma Cemal Ve Sükûti Zarar Verdi

Aşık Cemal DİVANİ & Sükût-i NOKSAN

MUHABBETİ

Aşık Cemal DİVANİ
Bu bağın sahte bağbanı barıma zarar verdi
Feryadım arşa dayandı zarıma zarar verdi
Cahile dünya halinden iki satır söz ettin
Keşkede hiç sormasaydım soruma zarar verdi,

Sükût-i NOKSAN
Kendini bilmeyen cahil arıma zarar verdi
İçimde dinmeyen yara derime zarar verdi
Her fikire saygı duyduk kemaleti bekledik
Sükûta talip olması duruma zarar verdi

Aşık Cemal DİVANİ
Kimse beni anlamadı çektiğim aman oldu
Tarif etmek mümkün deyil dağlarım duman oldu Başağım yere döküldü sapları saman oldu
Kargalar geldi üşüştü darıma zarar verdi

Sükût-i NOKSAN
Nefsim ile savaş ettim benliğimi dışladım
Yâr aşkına düştü gönül kavuşmayı düşledim
Sabır tarlasına girdim adım adım işledim
Yağmur yağmaz toprak susuz sürüme zarar verdi

Aşık Cemal DİVANİ
Bilmem hocam anladınmı ciğerim yandı benim
Kasırgalı bir denize fılıkam indi benim
Yabancı sinekler girdi kovanım söndü benim
Ben balından vaz geçtimde arıma zarar verdi

Sükût-i NOKSAN
Damla deryanın özüdür göl olması bir başka
Binbir türlü çiçek vardır gül olması bir başka
Cânanın uğruna yanıp kül olması bir başka
Ağyare meyl eyleyince koruma zarar verdi

Aşık Cemal DİVANİ
Ben işten vaz geçmedikce bahtımda inat etti
Bilmemki Cemal DİVANİ nasıl kabahat ettti
Öyle müritler gördümki mürşidi abat etti
Bana çırak olanlarda pirime zarar verdi.

Sükût-i NOKSAN
Hâl ehliyle sohbet kıldım tarifsiz lezzetim var
Aradım bir Mürşid buldum yolunda hizmetim var
Bir garip Sükûti oldum ya nasıl kıymetim var
Hiç makamında olmayan yerime zarar verdi.