.
MÜDAMİ
Ey birader hiç sönmüyor aşk ateşi tende var
Sed hezeran hicru gamdan hep gamusu bende var
Leylu nahar işi zardır aşığı sadıkların
Nice milyonlar biz gibi ciğeri püryanda var
MENNANİ
Ey azizim açma yaram derdimiz püryanda var
Sine derdim zahir olmaz sanma ki ayanda var
Yar elinden zebun oldum cismim hazer paredir
Ne tabip anlar halimden ne çare bilende var
MÜDAMİ
Esen yele yüz çevirdim yar meramın almadım
Saki olmuş dost elinden dolu camın almadım
Yirmi beş yıl geçti müddet bir selamın almadım
Halden bilmez yüze gülmez böyle zalim kanda var
MENNANİ
Esen yele sordum ama yardan haber vermedi
İkrar verdi zalim ama ikrarında durmadı
Kaç yıl geçti müddet bir arayıp sormadı
İçi hain yüze gülen böylesi ne yanda var
MÜDAMİ
Taan etme şair MÜDAMİ ağladığı ar değil
Bir ateş var can evimde aşk odudur nar değil
Evet dünyada güzel çok velakin hepsi bir değil
Cinsi ker var cinsi kelp var dünyada insanda var
MENNANİ
Aşıklara ar değildir ağlamak adetidir
Arzusuna nail olmak kavuşmak niyetidir
Der MENNANİ sadık bir yar ol hakkın nimetidir
Bent olursan asılsıza hayata pişmanda var
Kayıt Tarihi : 6.8.2006 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıl 1957 dördüncü ayında iken Posoflu meşhur Şair MÜDAMİ’nin babası Digor’da Muhterem Kahraman Hoca’nın hastalığı sebebiyle babasının ziyaretine gelen meşhur şair Digor’da bir müddet kalmıştı ki kendisi ile uzun boylu sohbetlerimiz olmuştu. Ve kendi eliyle hatıra defterime yazdığı üç kıta on beş hecelik divani dediğimiz, deyişini bende nazirelemiştim...
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)