Atışma Şiiri - Zikrettin Karaca

Erdal Hocamın oğlu benimde yeğenim

AMCA YEĞEN ATIŞMASI...

-----" GİDELİM "----

Zikrettin...

Sazın kaşık kadar tellerin paslı
Kudretten zekisin doğuştan süslü
Ademin soyusun Asımın nesli
Bu senin seceren bilde gidelim...

Metahan...

Sazım cura amma gözümde divan
Nedir amca senin benimle davan
Hepimiz Adem'den kimedir havan
Gözlerin yaşardı silde gidelim...

Zikrettin...

Gel otur karşıma birazcık bağır
Senin yaşın ermez baba'nı çağır
Gücünmü kalmadı sazmı çok ağır
Birazcık şımarda gülde gidelim...

Metahan...

Oturdum karşına söyle bey Amca
Babama gerek yok yeterim bence
Saz ağır değildir hafif ve ince
Sözümü söyledim bilde gidelim...

Zikrettin...

Uzun zaman oldu sizlerden uzak
Her günüm işkence her günüm tuzak
Beraber söyleyek beraber yazak
Doğruyu yalnıştan süzde gigelim...

Metehan...

Benim bir suçum yok doğdum görmedin
Birgün aramadın birgün sormadın
Metahan deyipte gelip sarmadın
Sordum ben sorumu çözde gidelim...

Zikrettin...

Gurbet dedikleri ateşten gömlek
İçi keder dolu dışı boş çömlek
İnsan istemez mi canını görmek
Surat yap istersen kızda gidelim...

Metehan...

Boş ver be amca kafaya takma
Öperim ellerinden kusura bakma
Sevgi tarlasına kin nefret ekme
Son sözün söylede yazda gidelim...

Zikrettin...

Yeğenim Metehan muradın olsun
Bu şiir amcandan hatıra kalsın
Annen gur duysun Baban hep gülsün
Atla berrak suya yüzde gidelim...

Zikrettin Karaca