Atışma Şiiri - Ozan Efe

yürekten:
efeyim der övünürsün
alanlarda görünürsün
bre ozan sen kör müsün
benden özge yiğit mi var

ozanefe:
övünürüm yürekten dost
gönüllerde görünürüm
kör değilim gerçekten dost
gönüllerde bürünürüm

yürekten:
dost derindir suyumuz
düşmana derin kuyumuz
can çıkar çıkmaz huyumuz
dost dost elden içer gider

ozanefe:
su dostluğa içilseydi
köprüsüne geçilseydi
yüreklerde seçilseydi
gönüllerde yürünürüm

yürekten:
yürekten dergahı insan
halim hatırımı sorsan
bir sorsan bin kafa yorsan
külünde kor geçer gider

ozanefe:
hali hatırı sorarım
ayağım dosta yorarım
dostluk içindir kararım
gönüllerde kürünürüm

yürekten:
ah bu gurbet cefa yolu
ozan dostum vefa dolu
sabrın sonu sefa yolu
bütün dertler biter gider

ozanefe:
sıla da cefayı çektim
neresinden bilecektim
en sonunda gülecektim
gönüllerde korunurum

yürekten:
ah benim can iki gözüm
yakar yüreğini sözüm
dargın mısın bana kuzum
bu gurbette biter gider

ozan efe:
yürekten dost candan özüm
yüreğim serinler kuzum
barışın der kırık sazım
gönüllerde yorulurum

yürekten:
kabul görmez doğru sözüm
akar gözüm üzüm üzüm
var mıdır ozanım sözün
yürek harlar dinler gider

ozanefe:
ozan efe yürektene
sevildikçe yürek tene
boşa mantık yürütene
gönüllerde kürünürüm

060410