Atın Ninnisi Şiiri - Tekin Bekar

Kocaman bir at varmış, sevmezmiş suyu,
Kapkaraymiş su orda, o dalların altında,
Köprüye vardığında, su da yansımış boyu,
Simsiyah gördüğü, süt beyazmış aslında..!

Kim diyebilir kim, uzun kuyruğu ile tuttuğu,
Nedir derenin, o yeşil odasında, karanfilim,
Uyuda duş gör sen, süt beyaz atın koştuğu,
Yemyeşil kırların sırtında, seninle gezdigim..!

Zavallı toynakları kanarmış, buz tutmuş yelesi,
Gözlerinin içine saplanan, gümüşsü bir hançer,
Sarp dağlara kişnemekten, tükenmiş nefesi,
Dereden hızlı akarmış, yarasından kan meğer..!

Uyu karanfilim uyu, uyu derim sana ninni,
Ağlamaya başlıyor at, baksana gözlerine,
Gümüş bozkırlardan, süzülüp dereye indi,
Çaresizlik doluverdi, toynaktaki nalların izlerine .!

Vah o koca ata, sudan içmek istemeyen,
Vah karla sarılmış, o kocaman şafak atına,
Sütten beyaz yelelerinin, türküsü söylenmeyen,
Düşünde senin kısrağın, düş koymuşlar adına..!