Atın Beni İt Durmaz Tepesine

Ben
Zorlukların adamıyım
Çatısı akan
Suları akmayan
Elektriği olmayan
Virane evlerde yaşadım
Ben
Haftalık kuru,küflü ekmeği
Su ile ıslatarak
Tuza banarak
Şükür rabbim
Buna da şükür diyerek
Tiksinmeden yedim
Ben,kışları
Bot giyemeden
Portakal göremeden
Yazları,denize giremeden
Dondurma yiyemeden
Büyüdüm
Bir iskarpine
Sahip olabilmek için bile
Tam 15 yıl bekledim
Ben
Penye bir tişört giyince
Kendimi artist zannettim
Sevinç çığlıkları attım
Arkadaşlarıma kendimce
Hava attım
Velhasıl ben,
Zift gibi kapkara
Gerçekleri olmasına rağmen
Boyalı düşler kurabilen
Yılmayan
İsyan etmeyen
Kaderci
Küçük şeylerden
Büyük mutluluklar çıkaran
Zorlukların adamıyım
Bu şehirde
Seni göremeyeceksem
Kokunu alamayacaksam
Atın beni
İt durmaz tepesine
Direnirsem
Gıkım çıkarsa namerdim
Ben
Zorlukların adamıyım
Sen olmayan bu şehri
Teknolojiyi
Bu evi,bu arabayı
Söyle ne yapayım ben
Ne yapayım
Atın beni
İt durmaz tepesine
Sensiz yaşlanacaksam
Orada yaşam
Bence daha iyi
Daha iyi

(04.06.2009)