Atim Gelir Şiiri - Fatih Karaçelik

Ah gençliğim!Efsaneydik nasıl yıkıldık?
Gül-i zarda güllerdik haince yakıldık.
Kıyamdaydık da sanki yerlere çakıldık.
Bir devrin yaralarından hala kan gelir!

Boğuldu medeniyet çukurunda millet.
Medniyet uğruna hep cefa hep zillet...
Yenen dayaklara feryadımız pek kıllet.
Mazlumun da konuşacağı bir an gelir!

Bizdendiler de bize düşmandı özleri.
Karanlığa aşina ettiler gözleri.
Dudaktayken daha boğdular sözleri.
Atim! Yine de aklıma hüsn-ü zan gelir!

Susar da ecdad sanırsın sanki bi-karar.
Bu sukunet beynimi kıvrım kıvrım sarar.
Bir ömür boyu ağlasam neye yarar.
Ülkemin gecesine seninle tan gelir!

Bitsin artık yıllarca çektiğimiz elem.
Yeter olsun zuhruna duyduğumuz özlem.
Görsün Altın Nesli, çamurda yüzen alem.
Elbette bir gün hayallerime can gelir!

Sökün et; kalmasın ülkemde ziftli bozkır.
Dimdik dur ayakta, bütün gerçeği haykır!
Boynumdaki altın laleli tasmayı kır.
Asım!Atime ancak sizinle şan gelir!

16/Kasım/1999-İZMİR