Atılsın Köprüler Şiiri - Ramazan Adil Uysal

Görülür uzaktan bir tayfanın sallanan eli,
Özlemle tutuşur bİrden ufuklar,
Ölüme mi gider,engine mi sevdalı, şüpheli,
Hülyaları, ummanlara sığmaz yolcular..

Şehrin üstünden geçen bulutlara denk,
Mavi sularda sessizce yol almadalar
Bir sis yığını serilmiş ki dört bir yana,
Kürek şakırtısından mahrum kalır martılar..

Çatırdar göğsümde sessizce bir kadırga,
Perişan haldedir yolcular, kudurunca deniz,
Atılır köprüleri umuda yolculukların
Bir göz yaşı selinde devleşir dalgalar...

Sen, ey kardelen çiçeğim, ikindi güneşim,
Bu hazan mevsiminde tarümar bahçem,
Yokoluşumu gizleyen minik serçem,
Var- git, koma yanlızlığımı kedersiz...