Atılmışım Ben Şiiri - Bekir Alim

Seni senden soramam sormadım yakınından
Bir dal gibi eğilip, sökülüp kırıldım ben
Aldığım her nefeste damarımda kanımdan
Bir taş gibi toprağa sımsıkı sarıldım ben

Yağan yağmurlar gibi boz bulanık bir selim
Tutmuyor ki dizlerim koşup da sana gelim
Bazen bir rüzgâr oldum savrulup esti yelim
Sen gittikçe uzayan yollara darıldım ben

Sen umudum güneşim sen cümlemdeki nakış
Sen gözümün nurusun belki bu sonsuz bakış
Durdursan dur, dur aman bu kalpten kalbe akış
Toz dumana bulanıp toprağa karıldım ben

Hep seni yazıp durdum her kelime hecede
Bir tek bir anın kaldı o muhteşem gecede
Bir seni sevmiştim ben bir tek seni sadece
Bir kuru yaprak gibi çatlayıp yarıldım ben

Görmemelidir gözün taş kaya olduğumu
Kırk yıllık bir çınarın kuruyup solduğunu
Günden güne Âlim’in düşüp boğulduğunu
Alıp götüren yıllar dostlara darıldım ben

24.12.2002 SALI