Atılmış Şiir ve Sen

Bahçemde otların arasında
Atılmış bir şiir buldum.
Üstü başı çamurdu,
Yorgunluktan zor konuşuyordu.
Belki de yıllardır ordaydı,
Yıllar, çok uzun yıllar...

Kelimeleri seçebilmek için
Gözümü on dört açıyordum;
Bir kadından bahsetti,
Sana ne kadar da benziyordu?
Şaşırdım kaldım!
Yutkundum sararmış benzimle
Ayrılığın boğazımda düğümlenen soluğunu;

Mürekkebin kokusundan anladım
Şiirin kime ait olduğunu
Seninle bütünleşmiş kokusundan;
Ve yeniden öldüm şiirle beraber.