Eyy
Kendi küçük
Yüreği büyük kadın
Eli nasırlı
Saçları kırlı kadın
Kardelen gibiydin kalbimi deldin
Gönlüme yerleşip sevgini verdin
Ufkum kararırken güneşim oldun
Karanlık gecemde mehtabım sendin
Ayrılırken senden
Karmaşık duygular
Çarparken yüzüme
Anlat desen
Anlatamam
Nasıldı desen
Durgundu koy gibi asude gönlüm
Bir lodosla gelip gönlüme girdin
Yelkenli gibiydin salınıp gezdin
Fırtına kopardın içimde benim
Sen esip giderken vurgunu yedim
Serçeydi
Bizim kuşumuz
Uslu ve mahzun
Kumrular geldi
Ve romantizm
Değişti havalar
Utanmayı bilmezsin
Ne söz tesir eder
Ne de tekdir
Gereksiz havlayan
Köpeksin
Sinemi sardı yine senin mahsun bakışın
Kader ağını böyle örmüş ne gelir elden
Çıkar mı hiç giren sevda seven o gönülden
Lakin çare yok ağlasan da ne gelir elden
Mehtap gülerken
Sanki sendin gözümde
Sanki sendin gözümde
Aradım gökyüzünde
Bulamadım yıldızı
Buradan sen mi geçtin
Mis kokular mı saçtın
Mis kokular mı saçtın
Kokun var kendin yoksun
Söyle nereye kaçtın
Nakşetmiştin kalbime hüsnü cemalin
Bir de silinmeyen o manidar adın
Asudeydi gönlüm mutluluk kattın
Şimdi nereye gittin nazende kadın
Ya kendin gel ya da al benden hayalin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!