Ne açan gülde gözüm, ne de kokan sünbülde,
Rengi de kokusu da uçanı ne edeyim?
Gözüm yok dar kafeste şakıyan bir bülbülde;
Ayrılık türküleri yakanı ne edeyim?
Hayal ettiğim dünya şeffaf, pırıl pırıldı,
Sen olmasaydın,
gülmezdi yıldızlar,
Gülmezdi diri diri gömülen
Masum kızlar.
Hatırlandıkça
Yürekler sızlar.
Boşunu umutlanma!
Seni Tanrı gibi sevecek değilim ben.
Ne kadar göz kamaştırsan da
Onun yanında bir gölgesin sen.
Senin için ne Roma’yı yakarım
Ne kendimi, ne başkasını.
Seninle dindi seninle
Gönlümdeki fırtınalar,
Ve gözümdeki yaş
Seninle duruldu
Aklımdaki dalgalar
Seninle eridi
İyi ki varsın ölüm
İyi ki varsın.
Taş kesilirdi kalbim yoksa
Buz kesilirdi;
Ne nefsime acırdım,
Ne boşa giden zamana
Seni düşünüyorum, güller açarken,
Her yere mis gibi koku saçarken
Kelebekler kanat çırpıp uçarken,
Seni düşünüyorum, yalnızca Seni.
Gülüyor çiçekler neşeyle bize
Kan çanağına dönmüştü gözleri
Yatalak annesine bakmaktan
Uyku haram olmuştu geceleri
Kabuslarla uyanmaktan
Hayata küsmüş gibiydi,
Sevgin bir pınardır, akmakla bitmez
İçtikçe susarım, gönlüme yetmez.
Bir yağmur damlası, Rahmetten sızan
Rengarenk çiçektir kalbimde açan;
Ölsem de kalsam da kaybolup gitmez
Bir gün beni hatırlayıp sorarsan,
Kim bilecek benim halim nicedir.
Kafa yorup çok hayaller kurarsan,
unutma ki gündezlerim gecedir.
Mektup yazan ellerini bir görsem,
Sevgin olmasaydı eğer,
Yağmazdı bir damlacık yağmur
Çoraklaşan gönüllerimize
Çöle dönerdi güzelim cennet bahçeleri
Sevgin olmasaydı eğer,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!