Atilla Efeoğlu Şiirleri - Şair Atilla Ef ...

Bıraktım onu demişsin sağa sola.
Bıraktım demekle beni bırakamazsın.
İnkâr etme boşu boşuna.
Beni kolayca aklından çıkaramazsın.

Gözü ne renkti unuttum demişsin.

O günler ne günlerdi; sen beni çok sevmiştin.
Bir güneş için bin yıldızdan vazgeçmiştin.
Hani herkesin içinden sen beni seçmiştin.
Ben hep ışık versem de sen beni bırakıp gittin.

Oysa her fırsatta yanıma gelirdin.

Unuttum, diye yazıp göndermişsiniz.
Şuan itibariyle mesajınız geldi.
Seni unuttum falan demişsiniz.
Pardon ama isminiz neydi.

Ne kadar çağırsan da gelmem peşinden.
Kanmam gülüşüne, etkilenmem sözünden.
Kâbusum olamazsın, çıkardım düşümden.
Gözüm görmesin istemiyorum seni.

Sana değer vereni görmezden geliyorsun.

Bana böyle bir yanlışı nasıl yapabildin?
Yaptığın yanlışlarda unuttum seni.
Ayaklarıma kapanıp yalvarma sakın.
Affedilmez hatalarda unuttum seni.

Akrep gibi sokup beni zehirlerken,

Yârin kalbi nasırlaşmış.
Zora düşüp aklı şaşmış.
Nefreti kalbinden taşmış.
Çek git artık yalan sevda.

Ben sevmişken o sevmemiş.

Bugün on beş eylül, okulun başı idi.
Döndüm baktım yüzüne, en güzeli o idi.
Geçtim oturdum sınıfa, sıranın arkasına.
Öylece izledim, ismini ana ana.
Adını yoklamada öğrendim.
Ders bitene kadar ismini hep söylendim.

Gidişinin üzerinden kaç bahar geçti de,
Bir seni unutmadım bir de gidişini.
Gidenlerin her biri döndü geri geldi de,
Bir sen gelmedin batan gemi gibi.

Gidişinle ağlayıp hıçkırıklara boğuldum.

Gözleri gecenin karanlığından daha derin,
Nefesi çağlayan bir şelaleden daha serin,
Saçları zift karası, sözleri gönül yarası,
Varlığıyla huzur bulduğum,
Ey aklımın şuuru, gözümün nuru,
Ömrümün huzuru olan nazlı yârim!

Selam deniz gözlü yârim.
Bak yine ben geldim.
Yine dertli, yine kederliyim.
Serseme dönmüş bir avareyim.
Artık ben, o eski ben değilim.
Eskisi gibi dik duramıyorum.