yine düştü gözlerine ayrılık
bakışların çok uzak.
gitme diyeceğim sana.
zamansız, nedensiz olur gidişin.
yokluğuna hazırım
ölüme hazır olduğum gibi.
Seni Arafat’ta
dört kitapta bulmuşum
kıtlık kıran
zemheride sevmişim
Geleceksen eğer
Yüreğini al
Öyle gel
Yoksa gelme
Tutkulu sevmelisin beni
ne yaz ne de kış
umut mevsimindeyiz hayatın
içimizde küfür yüzümüz alkış
Bulutlar gece de vardı
mehtapta ayı okşardı
O hep körfeze bakardı
Kaptanlarla konuşur
Işıkları yakardı
Ben bira içerken, o şarap içerdi
Seni sana bıraktım
o kentin karanlığında
Uykudaydı şehir
Kimse yoktu yağmurdan başka
Asfalt parlıyordu
yaşasın isterim her canlı
kendi ömrünce
bilirim
her erken ölüm
biraz kloroflorokarbondur
ve her erken ölümle
paslıydı aynalarda yüzüm
gözlerimdeki kan davasıydı bitimsiz
törebilim anlamazdı beni
yitirmiştim yüreğimi yorgundum
sonra sen geldin
haydi kalk
bak kuşlar geri gelmiş
çınarlar ayakta, havada bulut var
ekmek göndermiş Diyarbakırlı kadınlar
öyle yıkık durma öyle ezik
hadi kalk
uğuldar beynimde şimdi
geceler safran
uykular toz duman
tasalanma deli gönlüm
geçer bu devran
taşır acı yükümüzü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!