Atila Aşkan Şiirleri - Şair Atila Aşkan

Yanımda olsan özlerim seni
Yanında olsam artar özlemim
Bir bilsen nasıl sevdim seni
Bir gün kapansa bile gözlerim
Özlem delicesine tutkudur
Bilirsin

Bu akşam
O küçücük odada
Küçücük masada
Ve çevresindeki
Üç sandalyede
İki dost oturduk.

Sitemlerle dolu acıtan sözlerin
Çaresizliğimin közlerini körüklüyor
Bazen sevecen bazen de kızgın gözlerin
Her an bir ihtilal yapacak gibi bakıyor.
Baştan beri bildiğin,
Defolar büyüdü hasarlara mı dönüştü?

Biraz sonra akşam olacak
Yine sensizliğin saracak...
Yalnızlık oldu akşamlarım
Hasretinden kalbim duracak...

Gelmek istesen gelemezsin

Yılların ne önemi var sevgilim
Bir şarkıda takılır kalır gençlik
Anılarda çıkarır bizi doruklara
Bir şarkının nağmelerinde
Yıllar akar gider düşlerde sonsuza
Gönül maceraları hatırlanır

Sabah uyandığımda
Verenim yok bir bardak çay bile
Bir yatak,bir masa,dört sandalye
Çamaşır bulaşık hergün çile...
İmrenirler böyle sefalete...

B ulutlar gelişinle yükseldi,günüm aydınlandı
E senlikler getirdin,gönlüme neşe saçıldı
R üyalarım seninle değişti pembeye boyandı
E ktiğim tomurcuklarımdan oluşan lalezarsın
N efesim,oksijenim beni hayata bağlayansın.

Çökmüşüm kahırların köşelerine
Geometrik desenler çizer gönlüm
Hayatsa zorlar boyuna düz çizgilere
Çizgiler düz olsa ne çıkar
Yalpalar içimdeki sevdalar
Diyememki kimselere

Bir dert içinde bocalar yüreğim
Tırmanırım en yüce doruklara
Geceler en karanlığa dönüşür
Yokluğunda
Bir gülüşünle aydınlanırım sabahlara
Çekilmez dertlere koşar yüreğim

Taklar kurmak istiyorum gelişine
Ümitsiz bekleyişlerin şerefine
Şölenim olsun nazarlıklar takılsın
Derken.ihtilal yaptı birdenbire