Atıl Kesmen Şiirleri - Şair Atıl Kesmen

Göz demine gizlenmiş,sırların eşiğinde
Yol yorğunu, nefes alan duygularım
Çaresiz ateş sıcaklığına saklanmış bedenim
Yanık acısı renklere bürünmüş
Ten yorğunluğunu solurken
Acabalar

.

Hasrete isim bulamıyorum, umut olmayınca
Yaşamın gözleri asılı kaldı, kaderin oyunlarına
Gönül uğraştı, yürek gebe kaldı görülmez duygularıma
Ve bir yoldan düştüm, o koca dağ omuzlarımda

Islak bir şarkının, notasına tutunmuş
Kendi yaşam müziğime, makam arıyordum
Denizden ellerim, topraktan irkilen bedenim
Düşüncelerine gizlenmiş, bendim
Anımsamak, tanımsamak istiyordum
Yaşam maskelerinin, çığlıktan yüzlerini

Gözlerin yeşil yeşil bakıyor, diyordun
Bense, mavi hayranıydım
Al sana gönderiyorum
Yeşil gözlerimi
Bundan böyle sende kalsın, senin olsun
Belki bir gün lazım olur, gerek duyar

Anlaşılmaz bir mevsimdemi yaşıyorum
İnanın bilemiyorum..
Nedense, of demek geliyor içimden
Nasıl bir sıcaklıkta
Nasıl bir soğuktur bu
Hislerimle duygularım el ele tutuşmuş

Çobanmı çobanmı oldu.
Benim gönlüm
Senin yalan olmuş aşkını güdecek..
Yalçın tepelerden akan sularda senin aşkını bekleyecek..
Olmaz olamaz böyle sevgi tufanında gizlenmek..
Bölük pörçük olmuş sevginle sen'de sevişmek........

Alıp başımı gideceğim
Evet..... gideceğim
Taşıyamıyorum artık
Bu gönül yükünü kendimde
Tir, tir titriyor bedenim
Tutma beni... be can

O gün ve o saat'te
Güneş gözlerini kısmış
Saklıyordu gerçek renklerini
Bir şeyler oluyordu
Yıldızlar birbirine tutunmuş
Yaşamın gizli hatları kopmuş

Çaresi olmayan, yanğındır
Yüreğimi kasıp kavuran
Gönlümü
Damla,damla sevgi diye kanatan
Gönlüm,senin fermanın oldu
Hiç çekinmeden

Düş gölgesine,gönülden söz olsam
Bir yudum suya,çölden aç kalsam
Vurdukça, kırılğan dallara tutunsam
Görmeyen gözlere,sözden yol olurum