Atıf-1(Nazım Hikmet Anısına)

-Yürüyoruz Mavilerinin Işında-

of yüreğim izin ver
çekil yüreğine başla dökülmeye
sen ne güzel şeysin hey kavgamın rengi
gün akşamın kızıllığında

ustam maviler hüzün demler
yinede bil ki ne küskün
ne boynu bükük değil bu yerler
ışıl ışıl avuçlarımızda maviler

tünemeden ihtiyar kuş sevgi ağacına
seni anmak aydınlık günler adına
seni savunmak yaşamı savunmak
sarılmak hüznün ağacından
sen gibi vurmak gün karalarına
yaşama akmak yardan yara

“yarin yanağından gayri
ormandan bir ağaç misali”
akmak bir nehir boyu
ışığa çağlayan düşlerinden
uzanmak güneşe mavilerinden

kaynar yaşam kazanı
bulduk hazanda haziranı
yürüdük yanımızda omuz başları
ne çok arşınladık alanları
obüsler üstümüzden dövüyordu
kan içinde sokakları
bir Nazım geçti bu topraklardan
tutar sözün burgacını
vurur işbirlikçi hainin sultasını

Vedat Koparan 03.06.2005

Sevgili Nazım Hikmet Dünya şairi
Sen ölmedin güneşe gömüldün
Sonsuz sevgi saygıyla
seni anmak seni anlatmak emek dünyasına
vurmak haldan bilmez kör karanlıklara
ölümsüzler kervanında olanlarımıza merhaba