Bütün Dünya Çocuklarına
(Bütün dünya çocuklarına ne masallar ne şiirler yazıldı anlatıldı ben pek çoğunu ne dinledim ne okudum bağışla beni şair, yazar amca ne olur kızma gücenme bana ne olur yetimliğimi öksüzlüğümü vurmayın güneş yanığı çilli benli yüzüme.
Bende herkes gibi çocuktum yarım kırık hatıramda o zamanlar annem yoktu bakardım diğer çocuklara her birinin minik ellerinde kocaman birer dilim ekmek üzerlerinde salça yağ ve poy nede güzel ısırarak yerlerdi yüzleri gülerken gözleri sevgi yumağı olur dudakları kırmızıya boyanırdı.
Bilmezdim ki kaç zamandır kırmızıya kesermiş günlerimiz büyüyünce anladım kanı aktıkça çocukların haksız hain savaşlarda.
Ben çocuk oldum ama pek çocukça yaşamadım sen yoktun yanımda ah güzel can annem… Korunaksız korumasızdım gün yanığıymış meğer yaşanan bir zalim zamanın kollarında şimdi farkına varıp anlıyorum yok sayılmanın girdaplarında.
Katillerin sultasında vahşetin en hoyratça yaşandığı şu kirletilen güzelim dünyada bağışlayın suçluyum koruyamadık güzel bir dünya yaratıp bırakamadık size güzel can çocuklar. Ne deseniz ne yapsanız haklısınız çünkü siz çocuksunuz masumiyetin kalesinde tüm sevgiler sizlere.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
