Atfı Beyan Şiiri - Süheyla Dönmez

Ne acibdir ki, ülkeden eksik olmaz afat,
Eşrarların içinde asime-sar oldu kâinat!
Korkutuldu ki, kör oldu sağır oldu eşraf,
Bilmiyorsan sus ki susmak en büyük erdem
Afif, arif, adiller konuşmalı her dem…

Yüreğinde varsa azamet, gurur ve fettan,

Bunlar fasittir, hemen uzak dur ey insan!

Nefsin oyunlarına kanma, düşme tuzağa

İşleme suçu ki, hayatın olmasın zindan!

Fazailli isen eğer, olmuşsundur alişan.

Yâdında var mıdır ki o adil olan h.z. Ömer?

Ne kadar bed hal var ise toptan toprağa gömen,

Onunla karşılaşmaya bile çekinirdi iblisler!

Nerede onun gibi vali, nerede o adiller?

Felaha erilemez, rahatça dolaşırsa adiler!

Hani Fatımalar, Aişeler, Haticeler hani?

Baştanbaşa batıllık kuşatmış gençleri…

Neden ziyan ediyorsun ki o alfabeni?

Hani Osmanlıca, koruduğun dil nerede?

Hani senin savunduğun Türklüğün, hani?

Aişe olmak istiyorsan, kuranı et seyran,

Haydi örtün! İşte ayet otuz, süre-i nur!

Ne söylenir ki başka, Kur’an zaten atfı-ı beyan

Ne istenir ki başka, işte feyiz, işte nur!

Susmalı gafiller, önüne çekilmeli sur!

Kendine gel ey insan, titre ve kendine gel!

Dilin, dinin, bedenin, hepsi sana emanet,

Görmüyor musun yaklaşıyor bak kıyamet,

Ölüm bize çok yakın, kara toprak diyor gel!

Kendine gel ey insan, titre ve kendine gel!

06.11.2013

Kelimeler:

Acib: Şaşılacak, hayret edilecek şey

Afat: Musibetler, büyük felaketler

Eşraf: Soylular, şerefliler

Fettan: Fitne ve fesada teşvik eden

Atf-ı beyan: Kapalı sözü açıklayan cümle