Ateştir Gurbet Şiiri - Hüdai Ülker

Vatan hasreti karanlık dağların pençeleridir
ve bir öfkenin kurbanıdır kanlı yüzüm.
Saçlarımızı süpürür şehrin çatık kaşlı sesleri,
bu seslerdir serçelerin kanatlarını sarartan.

İtirazım olmaz benim serçe sesine.
Saçlarımdan bağlı iken gurbet duvarlarına,
geldiğim kadar vardım,
gittiğim kadar kayıp.

Yaşam yanardağdır bazen,
yamaçlardan ateş akar su kurur.
Bazen bir fırtına serçeleri süpürür
ve gömleğim rüzgar dolar, umutlanırım.

Kanun kadar katı sözler
meydanı boş bulur.
Bir döverler beni,
bir hançerlerler.

Sevgiye vakit yoktur,
gurbettir.
Korku bilmez yağmurlar
yasaları ıslatır.

Yaşam bazen sudur yamaçlarda,
bazen ateştir gurbet.
Kimse itiraz edemez,
yasalar yetersizdir.