mevsimsizdir sevda, ateşten kuyu,
sükutu derin.
seveceksen, yerden ekmeği alıp, üç kez öpüp başına koyar gibi seveceksin.
ezber yapan öğrencinin rüyada tekrarını yapar gibi seveceksin.
severken, zamanı aşacaksın, hudut ihlali yapacaksın, kendinden geçeceksin,
mesala o an kendi ismini unutacaksın.
severken, her gece yerle gök birleşmeli, şafakla tekrar ayrılmalı.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
"Sevda" , yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyada "Kara sevda" olarak tesmiye edilir.
"Aşk" , "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, mana olarak da, sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan canlı ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta