Ateşten İki Sözcük! Şiiri - Abdüsselam B ...

Gördüm ki;
'kendimi seviyorum'
diyorsun!
Ortasında
bir şehrin çocukça
üşüyormussun!
Üzülme! ezmek,
ezilmek kadar
acıdır
Ateşten örülü;
iki sözcükle,
duvarlar örüyorsun! ...

Gördüm ki;
kaygısız, alabildiğine cimrisin
bana karşı.
Sözlerin;
kınındaki kılaçtan,
önüme serilmişti.
Uzaklar gizliyor bizi
tıpkı
mezardakiler gibi
'Ben bunları söylerken
gece
kara örtülerini sermişti!

Gördüm ki;
seçeneğin çok:
etrafın; engerek yılanları.
Dilediğin miktarda al
payina düşen
zehirleri.
Üzüntüm:
(açtığın yaralara değil,
kapanabilir)
Her şeyden çok
ruhumu yakiyor
utanmaz geceleri! ...

Gördüm ki;
yankı gibiyim
her ses'e.
Sabırla katlanır
cevap veririm
herkese.
Umidini yittirme
gönlüm!
'kaderin cilvesi böyle'
Ne önemi var ki
isteksizce
boyun eğse? ...

Gördüm ki,
kendimi: seni bir şey
zan etmiş.
Oysa, yaralayan
bir kılıçtın
ruhuma çekilmiş.
(Sözlerin,
kuşkulardan
daha da yalancı)
Korkuların bitsin;
sakladığın her şey
ortaya çıkmış! ...