Ateşten Hayat Ve Kadın

Ben ateşten mazi hazırladım...
Hala cehalet tozları üzerinde olan,
Tek bir aynadan atlıları görebilen zavallı mazim.
Hiç kanıksamamış düşlerini...
Alışılagelmiş patika izini sürer gözlerim
Dağların ardındaki bilinmeyenlerle kavgam
İkindi vakti müzik dinletisi
Puhu kuşunun üç notalık resitali
Avuclara sığmayacak çiçeklerim var
Olmayan sevgiliye tek çeyizim...
Beni verdiler bilmediğim birine
Gavurların çemberine düştüm annem!
Haykırsam duymaz sesimi kimse...
Kaderime ağıt yakmam idama götürür...
Ateş çemberinde bir girdap
Patikaları özledim,
Son dağın doruğunda salkım salkım bulutları
Doğamın çocukları onlar
En candostumdur doğam
Ve artık firardayım
Ne gavurların çemberi
Ne de lanetli kaderim
Yaşamın olmazsa olmazıyım
Ben doğa ve su
Buluştuğumuz her yer cennet
Cehalet tozlarımı rüzgara savurdum
Mahşeri çağlarda fırtınaya dönüşen
Ne devlerin göz kamaştıran gece gösterisi
Ne maymunların leş bekleyen hayalleri olmayacam
Ben kadınım
Hayatın odağıyım
Ne sevda esintilerinde sürüklenmek
Ne de kimsesizlikten korkmayan koca bir muhteşemim ben
Ben hayatın en güzel rengiyim
Suyla sözlü
Doğayla nikahlıyım....