Ateşten gömlek Şiiri - Duygu Azizcan Yilmaz

Gittin de odam sessiz kaldı,
Duvarlar çınladı adınla.
Saatler durdu o an,
Yüreğim yandı küller altında.
Adını fısıldar rüzgar şimdi,
Sesin gitar sololarımda.
Yanımdayken kıymetini bilmedim,
Yokluğun vurdu en sert notalarla.
Ayrılık böyle mi olmalı,
Çığlık çığlığa bir şarkı mı?
Her kor düşerken kalbime,
Yankılanıyor adın kulaklarımda!
Ayrılık böyle mi olmalı,
Yoksa kaybolan aşk mı?
Sahne tozunda siluetin,
Yüreğimde bitmeyen bir solo gibi!
Sokaklar çalıyor marşını,
Asfalt titriyor adımlarınla.
Unutmak? Hiç olmadı bu kadar zor,
Sevdam yanıyor rock'n roll aleviyle!
Belki bir gün sönmez bu ateş,
Belki hiç bitmez bu beste.
Ama bil ki her konserde,
Çığlığımla çağırıyorum seni!
Ayrılık... böyle... olmalı...

Duygu Yılmaz
25 Aralık 2025