Ateşten Gömlek Şiiri - Serdar İnce Damar ...

Bu kaçıncı bahar.....
Gidişinin üzerinden
kaç yıl geçti özlem dolu.....
Senmisin ela gözlüm!!
gözlerimi, kan ile kardeş kılan.
Dizlerim tutmuyor
adını, zikrettiğim zaman...
Senmisin sevdiğim!!
ölmeden, cehennemi tattıran.

Ben hâlâ eski günlerimizdeyim.
Ve biliyormusun sevdiğim:
beni her gün ölüme
sürükleyeceğini bile bile,
geleceğin günü iple çekiyorum..
Hiç aklımdan çıkmıyor ela gözlerin..

Beni sensizliğe mahkum ettin ya!!
hasretine bile:
severek katlanıyorum.
Nerede, ne halde diye
Sorma sakın!!....
Ben söyleyim...
Meyhane köşelerindeyim!!
gidişinle kaybolan,
kimliğimi arıyorum....

Adı diyorum, nedir acaba?..
İçmeden sarhoş olmanın
aşk'mıdır adı....
Yalnızlığa sürüklenmenin
ızdırab içinde can çekişmenin,
kara sevda'mıdır adı....
Öyle çok düşünüyorumki seni:
Dilimde adın, kalbimde aşkımla
bir şiir daha bırakıyorum geceye....

Öyle çok özledimki seni,
sol yanım sızlıyor derinden...
Yüreğimi ıslatıyor göz yaşlarım..
Aklımdan geçenleri değil,
kalbimin feryadını aldım kaleme
Nefret' mi,
sevgi' mi,
her neyse.......
Adını, sen koy işte....

Yine yazıyorum,
asi duygularımla...
Kimbilir, yaramaz bir şairim belkide.
Öyle çok seviyorumki seni:
ne seninle olabiliyorum,
ne de sensiz yaşıyorum...
Varlığın ayrı bir dert!!
yokluğun, ateşten gömlek..

Şiir : Serdar ince