Ateşten Gömlek Şiiri - Ferda Çalışkan

Dondum kaldım sende;
gözlerini giyebilir miyim yüreğime?
Bir kaç aşk kadar dar gelecek belki üzerine
Umuduyla düğmeleyecek önünü bıkmadan
Yeter ki gözlerin bir ömür sarsın yüreğimi
Belki sıkacak üzerindeki onu,
Belki boğulacak,
ama o hep sarmalandım sanacak...
Belki bir kaç kat kalın gelecek üzerine,
Sıcağına alışacak,
Sarhoşlaşıp üzerine giydiğine vurulacak.
Belki cayır cayır yanacak
ama o hep üzerine giydiğiyle kavrulacak.
Yana yana tükenecek gün gün
ama o hep ısınıyorum sanacak.
Bir gün kendi küllerini fark ettiği an sayıklayacak;
Sen miydin beni yakacak?
Oysa sen ısındığımdın...
Sen miydin beni kül kül savuracak?
Oysa sen sığındığımdın...
Sen miydin beni düğüm düğüm boğacak ?
Oysa sen uğruna birkaç aşk daraldığımdın...
Sen miydin beni sarmalayıp öldürecek?
Oysa sen umudumla seni yaşattığımdın...
Sen miydin üzerime giydiğim silahım?
Sen miydin önünü umudumla düğmelediğim ecelim?
Sen miydin benim ateşten gömleğim?
Üşüyorum son nefesimde,
giyebilir miyim gözlerini üzerime?
Ben hiç bu kadar güzel yanmadım
ama öldüm beni yakışına...
ama öldüm bana bakışına
öldüm bana bakışında
Öldüm, hala olur musun üzerime?
Gömlek olup sarılmasan da,
Kefen olup serilir misin üzerime?