Ateşten gömlek Şiiri - İsmail Akyüz

Her ne olduysa oldu
her ne olmadıysa olmadı
o milyon kere doğan güneş
kahrolası bir sabah doğmadı
kaldık zifir karası gecelerde
ardımızda ölümü unutan şiirlerin yası
oysa ki her sabah yeni bir başlangıçtı
öyküsünü arayan öksüz kır çiçeklerine
ve ıssız bir hayatın içinde kalanlara

işte bir ayrılık sessiz sedasız
hissedilen ama beklenmeyen
hüzünler alıp götürmüyor
çökmüyor üzerime tarifsiz bir keder
dalga dalga sarmıyor yokluğunun acısı
yumruklar tıkanmıyor boğazıma
yaşarmıyor gözlerim
isyanlarda ama yüreğim
hala taşıyorken sevdasını
hani pamuklara sarıp büyüttüğüm
o yeşil gözlü kız çocuğunun

bu hallerim sorulmazlara gider
bundan böyle ne sabah olur
ne de akşam
içimde kör pencereler
soyundum seni istemem
üstüme giydiğim aşkın değil
ateşten bir gömlek
ateşler yakar beni
taşıyamam sonsuza dek