Ateşten Gömlek Şiiri - Vedat Cimin

Bir gömlek giydirdiler çıplak bedenime doğunca
Taşıyacaksın dediler bunu ömrün boyunca
Dolu bütün cepleri bir çobanın ıslak keçesinden de ağırca
Bir cebinde yalnızlık
Bir cebinde aşk
Bir cebinde mutluluk
Diğerinde hüzün
Birinde ihtiras ve tutku
Diğerinde öfke ve korku
Her cebinde ayrı bir duygu
Ne zaman cebimize atsak elimizi
Sevgiyle çıkmalı her duygu
Yoksa çıkarıp atalım o gömleği
Yetmez mi bir avuç sevgi
Beslemeye o ruhu.