ateşten bir kalp sudan bir aşka dokunur
gözyaşından bir deniz çöl ortasından köpürür
hayatın sonsuzluğu yalancı bir seraba dönüşür
aşkın krallığı acımasız bir savaşla yıkılır
yer ile gök arasındaki her şey duruverir
yalnızlık tam da o zaman insana yaraşır
can, durduğu kalpten değil, sevdiği kalpten alınır
aşk-ı ins’in kaderi, Adem ile Havva’dan beri böyledir…
Kayıt Tarihi : 18.6.2010 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!