sonbahar titrekliğiyle yağıyordun yüreğime
eylül olmuştun süpürüyordun
dalımda asılı son hatıralarını,
karabasan oluyordun giriyordun gecelerime
aşk sorgularında hüküm giydirip
kelepçeliyordun ellerimi
karanlığın dar ağacına mahkum ediyordun.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
