Sevgimi kalkan yapıp ateşlere atmışım kendimi
Forsa gibi zincirlenmiş gözlerim, gözlerine
Ateşten bir gömlek gibi giymişim sensizliği...
Ufku karanlık sarmış, güneş donmuş, ay yanmış,
Ayrılığın acısıyla, tükenmişim bir yaz akşamı.
Nergisler, karanfiller gücenmiş, güller ağlamış...
Sensizliğe koşar adım, terk edip gitmişim sevdamı
Duygularım perişan olmuş, sevgiler darmadağın.
Yaşam donmuş, tarihler çakılı kalmış ayrılıklarda,
Ardında kırık bir kalp ve sonsuza dek sevecek ben kalmış...
Kayıt Tarihi : 20.12.2008 18:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!