Ateşleri Söndürdün Şiiri - Emin Çelimli

Hasret nedir bilmezken içine düştü gönlüm
Ne zor şeymiş beklemek kuru gazele döndüm
Başımda sessiz esen ufacık esintiyken
Fırtına boran oldun viraneye döndürdün

Hasret ekeceğine vuslat ekseydin kalbe
Filizlenip açsaydı gülseydi güneşlere
Teselli bulamadım sarıldım kadehlere
Yalan oldun bir anda ateşlerde yandırdın

Aklıma gelmedi hiç vedasız gideceğin
Ellerim kollarım boş öylece kalacağım
Sen sevmesen de inan ben seni seveceğim
Aklımı baştan aldın rüzgârlarda savurdun

Hayat bu belli olmaz belki karşılaşırız
Eski günlerimizi konuşur dertleşiriz
Anlayamadım neden böyle oldu aşkımız
İçimde yaktığın kor ateşleri söndürdün