denedikçe, yanıldıkça
yanmadan yakılmadan öğrenmeyi öğreniriz
büyünün büyülü sırlarını...
içimizdedir büyü
ama dünya olmadan,
biz onunla oynaşmadan göstermez kendini bize;
ya da gösterir de
ama tuhaf bir nazla,
burnu büyüklükle,
kendini bilmezlikle
o hep karşıtına taşıyan,
batağa...
batağa saplanmadan ışığı görmeyi,
büyülenmeyi 'öğreniriz'
başkaları üzerinden,
başkalarıyla,
başkalarından.
biri batağa saplar
-amaçladığından değil,
yolun alınası bir bölümü şart koşmaktadır bunu-,
bir başkası çıkarır bataktan
-doğru zamanda, doğru yerdedir,
batmamayı, batırmamayı öğrenmiştir,
bata çıka-.
büyü senin onu isteyen yüreğinde,
ateşin bu kez
bir ke olsun
yakmaması dileğiyle...
Kayıt Tarihi : 7.6.2007 09:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!