Gidişin dört mevsim yaşattı bana
Bil ki baharla güz arasındayım
Kül oldu bedenim sevdadan yana
Bil ki ateşle köz arasındayım.
Sen gittin Allaha havale işim
Ne zaman kurtulur beladan başım
Ağlatma yüzümden dökülür yaşım
Bil ki kirpikle göz arasındayım.
Sevdaya düşenler ben gibi yanmaz
Hasrete kanarda vuslata kanmaz
Ne söylersen söyle halden anlamaz
Bil ki nefesle söz arasındayım.
Unutturdun yadellerde gülmeyi
Bir yar için kadir kıymet bilmeyi
Gözüm kesmiyorki sana gelmeyi
Bil ki yokuşla düz arasındayım.
Bir düzen tutupta çalmıyor sazım
Çalsada dinmiyor şu gönül sızım
Yoruldum bedeni çekmiyor dizim
Bil ki doksanla yüz arasındayım.
Hayrani'yim doydum efkara zara
Ah çektikçe büyür içteki yara
Savurur külümü verir rüzgara
Bil ki dumanla toz arasındayım.
Kayıt Tarihi : 23.4.2012 16:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!