Ateşinle Yandıkça Şiiri - Bahattin Tonbul

Seninle sensiz olmak,dünyada zor olsa da
Seni deliler gibi,bak hala seviyorum
Yokluğunda solumak,ağzıma kor olsa da
Ateşinle yandıkça kül olmak istiyorum

Çaresiz o yaranla,terk edip gittin beni
Beni yanlış anlama,unutamam yar seni
Umudumu yok edip,toprağa yittin teni
Ateşinle yandıkça kül olmak istiyorum

Sen üzülme ne olur,acınla boğulursun
İyiler durmuyor ki,aşk ile yoğrulursun
Bu yalancı dünyada,elbette koğulursun
Ateşinle yandıkça kül olmak istiyorum

Orda bensiz kalsanda,sevdamız bu hiç değil
Sevgi başka aşk başka,ölüm ona hak değil
Yaratana el açıp,dua etmek boş değil
Ateşinle yandıkça kül olmak istiyorum

Geçmişin kaderini,gönüllerde taşırsın
Hasretin bedelini,acep neyle kaşırsın
Üzgün bakışlarınla,gözyaşları aşırsın
Ateşinle yandıkça kül olmak istiyorum

Gittiğin o yerlerde,sakın beni unutma
Kalbindeki gülleri,tek başına kurutma
Uzaklardan bakarak,pişkin pişkin sırıtma
Ateşinle yandıkça kül olmak istiyorum

Evimiz boş duruyor anılarımız orda
Yüreğindeki ateş,değil ise kim korda
Hakıkata sen erdin,hangi sevdalar burda
Ateşinle yandıkça kül olmak istiyorum
Bahattin Tonbul
29.4.2012