Ateşinle Kül Olsam Şiiri - Emine Sönmez

ATEŞİNLE KÜL OLSAM

Kuru dal diye alsan sevgi bahçene beni,
Su versen, sevgi versen, yeşersem yeni - yeni,
Anlatacak söz bulsam, nasıl severim seni,
Pınar olsam çağlasam, akıp gönlüne dolsam,
Aşkımı sunmak için kapısına kul olsam.

Yüreğinde saklamış, güneşli sıcak yazdan,
Sevgiden başkası yok, ne işveden ne nazdan,
Her yanım buz kesmişken sen çıkardın ayazdan,
Pınar olsam çağlasam, akıp gönlüne dolsam,
Ta, ezelden ebede geçeceğin yol olsam.

Ne var-ne yok bilemem, çözülmez bilmecesin,
Ben zıfırı karanlık, sen mehtaplı gecesin,
Tahtın gönlümde hazır, yücelerden yücesin,
Pınar olsam çağlasam, akıp gönlüne dolsam,
Sevda bahçelerinde, hiç solmayan gül olsam.

Aşkın ile doluyum, ne dertlı, ne tasalı,
Ölünceye dek sürsün, bizdeki aşk masalı,
Seninle uçuyorum, kelebekler misalı,
Pınar olsam çağlasam, akıp gönlüne dolsam,
Cenneti aramazdım, ateşinle kül olsam.