Ateşini Çaldım Ben Benin Şiiri - Zeynel ...

Tanrılarla dans edesim var bu gece
Ayazında sessizliğin
En saklı yerindeki dinginlikte deli olasım belki de
Dinginlik isyan değil bu sefer
Derisini yırtan yılanın kabuğu gibi
Kendi halinde bir ayrışma toprağa
Sağanak bir keder işlemede benliğimden aşağı
İnsancıklardan kaçarken
Dili geçmiş zamanlarda
Mişli geçmiş oyunlar oynuyorum.

Kırıldım en çokta kendime
Hüznümden damlayan keşkeler
Yalnızlığımın sarkacından uzanıp giderken

Kırıklarını toplamaya çalışırken hayatımın
Adımlarımın ne kadar aziz
Ellerimin ne kadar hünerli olduğunu unuttum.

Dağınık bir gazeli
Ne kadar bir türkü havasına sokabilirsin düşün
Yanmıştır bir kere yakılan
Hiçbir şey bir diğerine benzemezken
Nasıl olurda benliğinin nakışlarını kendine düğüm
İlmikleri kendine darağacı edersin..

Ayna dedin geçmişle yüzleşmenin anlamında
Tanrıçaları tanrılardan önce çağırmalıydım
Ve bir özür de onlara yolluyorum
Yalnızlığın ne kadar imkansız olduğunu bilerek..

Işık aradım kifayetsizliğimle
Tüm zamanlarımı asarken elektrik direklerine
Sararan benzimin tutmayan yamalarında
En çok kendine ihanet edendim..

En çokta kendime su taşıdım
İçimde yanan ateşi unutalı …