an silinirken
ömrümüzden
bir türküdür tutturduğum
kara sevdaların içindeyim
güz gazeline
karışırken yeli
saçlarını savuruyor
at yelesi gibi
güz esintilerinde
sevincim gözlerimi dağlıyor
geceye gündüze
durmadan ağlıyor
kızıla bürünürken gün
tenim üzerinde silinirken
ayla söyleşmeliyim
ay yüzlümle sevişmeliyim
ırak durma öyle
bak gözlerimin içine
elimden tut sokul iyice
ateşinden küle dönmeden
07:19 17.09.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 27.9.2009 01:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/27/atesinden-kule-donmeden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!