Ateşin ilk Nefesi Şiiri - Ahmet Nejat Al ...

**Kıvılcım**

Karanlıkta beliren bir umut ışığı,
Toprağın bağrında gizlenmiş tohum,
Ateşin ilk nefesi, gecenin uyanışı,
Her şey bir kıvılcım, bir sonsuz yol.

Gözlerinde parlayan bir yıldız gibi,
Gözyaşıyla çakan bir sevda fırtınası,
Sessiz bir çığlık, derinlerin yankısı,
Külün altındaki yaşam, yanan o cevher.

Hayalin kıvılcımı süzüldü ruhuma,
Bir dokunuş yetti, aşkın ateşiyle,
Gönülde parlayan o minik iz,
Bir yangına döndü, büyük ve özgür.

Kıvılcım kadar gerçek, narin ama keskin,
Ruhumun derinliklerinde bir çağrı,
Bir nehir gibi coştu, aştı bütün sınırları,
Gök gürültüsünden önceki o parıltı gibi.

Hayatın dokusu, sevdanın ilk adımı,
Hangi yangın, hangi tutku onsuz doğar?
Kıvılcım, her sonun ve her başlangıcın izi,
Aşkın ve yaşamın şiiridir ruhumu saran.